Sanırım en huzurlu dönemim 90'lı yıllar oldu.Hem çocuktuk hiçbirşeyin farkında değildik hem üzerimize yüklenen bir sorumluluk yoktu hem de o yıllarda büyüdük ,olgunlaştık,ilk gençlik yıllarımızdı.Gerçi hala genciz ama o zamanki başkaydı işte. Keşke hiç büyümeseydik,çocuk kalsaydık. Biz büyüdük sorunlar da bizimle beraber büyüdü. Hani deseler ki şu anda huzur dünyanın taaa diğer ucunda,üşenmeden gideceğim yani o derece.
Biz huzursuz,ülke huzursuz,dünya huzursuz...Acaba ne kadar böyle gidecek! Ölümle kalım arasındaki ince çizgide sıkışmış durumdayız. Hergün yeni bir arayış,yeni bir fikir...Tam bu oldu diyoruz bir bakıyoruz ki olmamış.Doluyum bu ara bayağı,huzurun satın alınabileceğini bilsem alacağım.Bari okullar açılsın da işimde teselli olayım,hiçbir şeyi düşünmeyeyim istiyorum.Bu hafta yoğun bir hafta olacak benim için,ama umarım iyi bir hafta olur artık.Bugün 90'lı yıllardaki şarkıları dinleyip,o yılları hatırlayıp mutlu edeyim kendimi bari.
Bugün bir de yemek yemeği unuttum sanırım.Tüm gün birşey yemedim,artık bu saatten sonra da yemem. Bir kahve yeter bana.İçinden gelmeyince insanın yemek yemek zevk vermiyor. 2013 uğursuz bir yıl oldu sanırım.Temennim hemen bitmesi artık.
Kışı sevmeyen ben artık kış gelsin istiyorum.Yağmuru izlemek,kahvemi ve kitabı alıp koltuğumda keyif yapmak istiyorum. Herşeyin hayırlısı olur umarım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder